به گزارش خبرنگار مهر، چرا هواداران پرسپولیس از طارمی و رضائیان تا این حد دلخورند که حتی جلوی فدراسیون فوتبال میروند و در فضای مجازی این دو بازیکن را کنار میگذارند؟
مگر این دو بازیکن اولین و آخرین لژیونرهایی هستند که از پرسپولیس یا فوتبال ایران جدا شده اند؟ آنها که هرگز به اندازه مهدوی کیا یا دایی و کریمی نبودهاند؟ پس چرا نه آن زمان و نه امروز از اینکه کریمی یا دایی و مهدوی کیا پرسپولیس را تنها گذاشتند و رفتند کسی دلگیر نشد و نیست؟
صرف نظر از اینکه آنها انتخابهای بهتری که در آلمان یا حتی در کشور های حوزه خلیج فارس « از منظر مالی» داشتند و هوادار هم پیشرفت مالی یا فوتبالی بازیکنان را درک میکند اما نکته دیگری هم وجود دارد و آن این است که رامین رضائیان با وجود داشتن یک فصل خوب در پرسپولیس که منجر به رشد و دعوت او به تیم ملی ایران شد، در پایان فصل تلفن های باشگاه را جواب نداد و انگار برایش مهم نبود چه اتفاقی برای پرسپولیس رخ خواهد داد.
انگار او متوجه نبود که پرسپولیس در حال بازیکن گیری است و این کار را با احتساب ماندن رضائیان انجام می دهد چرا که او اعلام نکرده بود در این تیم نمیماند. طارمی هم شرایطی بهتر از رضائیان نداشت و آقای گل فوتبال ایران هم بدون توجه به جانشین نهایتا خیلی ساده رها کرد و در خفا به ترکیه رفت.
در واقع کسی به این بازیکنان نمی تواند خرده بگیرد که چرا در پرسپولیس نمانده اند اما خرده میگیرند که چرا دست پرسپولیس را در پوست گردو گذاشتند. اشکال آنجاست که به نظر رسید این دو بازیکن پرسپولیس را دور زدند وگرنه لژیونر شدن حتی در ترکیه حق همه بازیکنان است.
نحوه جدایی این دو بازیکن بود که اشکال داشت نه خود جدایی آنها. طارمی و رضائیان تا روزهای آخر نقل و انتقالات بی خیال رفتند و دور خودشان را زدند و به این فکر نکردند که اگر برانکو بداند آنها نیستند و میخواهند به ترکیه بروند، شاید جور دیگری یارگیری کند.
نظر شما